Re-Fashion - De laatste voorbereidingen

Daar gaan we dan; er is geen weg meer terug. Meer dan 100 allerliefste mensen hebben gedoneerd aan de crowdfunding. De kledingset is op drie speldpunten na, bijna klaar. Bijna drie jaar nadat dit idee tot me kwam, is het dan bijna daar. Afgelopen week had ik de laatste doorpas in het atelier van Annemieke Maas. Ik kon wel huilen van geluk. Het wordt mooier dan ik me voor kon stellen. I’m so excited! Dat komt door al het vakwerk, de prachtige stoffen en de wetenschap dat zo veel mensen mij steunen en optillen. Ik doel me vervuld van geluk. En van vrees, haha. Want dit project is eigenlijk ook doodeng; het voelt echt of ik op het punt sta om eindelijk te vliegen na een hele lange aanloop.

Back to zero (waste)
De afgelopen twee maanden ‘woon’ ik feitelijk al in deze donkergrijze trui, die ik combineer met een niet al te sexy comfi broek. Dit is ongeveer het enige wat er nog over is in mijn kledingkast nadat ik drie jaar geleden stopte met nieuwe/tweedehands kleding te kopen in aanloop naar dit project, dat warm genoeg is om de winter door te komen. Feitelijk oefen ik dus al een beetje hoe het is om telkens hetzelfde te dragen.






Zo realiseerde ik me, ergens midden in de nacht van de schrik die me zelfs in mijn slaap om het hart sloeg bij het vooruitzicht aan dit project, dat het toch wel handig is dat ik iets bedenk waardoor ik mijn twee overals van hennep en twee linnen bloezen niet al te vaak hoef te wassen. Want vooral van de dikke hennepstof verwacht ik dat deze een lange droogtijd zal hebben. Maar onder dit soort druk, kom ik vaak ook snel tot oplossingen. Zo liet ik mijn allerliefste stagiair Ioanna (heel sexy ook wat ik nu ga delen) inlegkruisjes van uit de voormalige hydrofiele doeken van mijn dochtertje naaien. Voor mijn oksels bedacht ik even erotische okselpads ;) De collega van Annemieke, -Martin- vertelde me dat zulke pads eigelijk een lang gebruikte truuk voor dansers en toneelspelers om hun kostuums minder snel zweterig te laten worden. ‘Soubrassen’ heten deze pads blijkbaar. Nu al iets geleerd ;)


Dit zijn alle basics uit mijn kledingset: 7x onderbroeken, 2x mooi ondergoedsetje, 1x nachthemd, schoenen en zwarte 'spatkousen', soubrassen, 1x short, 1x pet en 2x leggings waarvan 1x opengewerkt. Hier komen nog 2x overals, 2x linnen blousen en 2x truien bij en dat is het waar ik het een jaar mee ga doen!


Thank you so much again Ioanna for embroidering this gown! You're my angel! Sending love to Greece!


Zelf geborduurde en genaaide ondergoedset


Kledingkasten leegruimen
Stap voor stap, kijk ik mijn kast en lades door. Ik stop mijn kleding in dozen om het voorlopig even weg te brengen naar familie in Limburg, zodat ik ze niet meteen aan kan trekken bij de eerste spijtgevoelens die me straks zouden bekruipen. Gelukkig is het na drie jaar van mijn shop-stop niet veel meer allemaal. Opvallend genoeg zijn het vooral de basic items en kleding voor speciale gelegenheden die zijn overgebleven.


Stap voor stap verdwijnen er steeds meer items in dozen


Mijn ondergoedla is een stuk leger nu er alleen nog maar vijf gewone, twee mooie setjes en soubrassen is liggen


Misschien dat ik nog enkele items wil houden en bewaren. Ik merk dat vooral de kledingstukken waar ik sentimentele waarde aan hecht, zoals het jurkje voor mijn personage van de videoclip Wattebollebol, of de jurk die ik droeg op die date met mijn lieve vriend… mhhah! Misschien wil ik die toch wel bewaren. En misschien kan ik mezelf er nog van losweken de komende dagen. Want eigenlijk wil ik alles weggeven aan mensen waarvan ik weet dat ze het beter kunnen gebruiken dan ik. Dat heb ik voor een deel ook al gedaan (daarom woon ik nu al weken in deze ene grijze trui, haha). De rest, vooral de echt bijzondere items zoals mooie jurken, wil ik veilen t.b.v. dit project. Daar krijgen jullie heel binnenkort nog een update over ;)




Diy plantaardige verfpigmenten


Experimenten
Mijn atelier hangt nu vol met lappen stof waar allemaal techniek-experimentjes op zijn uitgeprobeerd. Van uienschillen van rode uien, kookte ik roze textielverf. Van gele uien, dito gele tinten. Hoe ik daar mijn textiel mee verf, leg ik in de volgende blogpost uit.
Er ligt linnen waar Annemieke weef- en rijgexperimenten op heeft uitgeprobeerd. Prototypes én een uiteindelijke geslaagde versie van een juten baseball cap (my god, wat ruikt die stof onwijs lekker, zeker als ik het op mijn kop heb; brings back memories). Want mijn duurzame haarproject Knotting New is nu ook bijna ten einde; ik heb een jaar lang zo weinig mogelijk mijn haar gewassen volgens de no-poo methode. En een half jaar geleden verfde ik mijn haartjes na het zestien jaar te hebben geblondeerd, voor het eerst niet meer. Met deze pet en door mijn haar in te blijven vlechten, ga ik deze manier van duurzame haarverzorging doorzetten. En met deze look en de duurzame ge-upcycelde juten stof, past het bij de rest van de look die ik momenteel creëer.

Spelen met styling zodat er een complete look ontstaat


Ik heb mijn breinaalden na lange tijd weer eens opgepakt om huge-sized ‘kousen’ te maken die straks over het ene paar schoenen die ik zal dragen bij mijn outfit, heen kan doen. Met als doel dat mijn schoenen minder snel vies worden. Er hangt verder een linnen short dat de rest van mijn kledingset moet beschermen tijdens het koken en werken. Ook om het allemaal zo min mogelijk te hoeven wassen, zodat alles zo lang mogelijk mooi blijft.




Ik word het kunstwerk
‘’Je bent net Mathilde Willink, maar dan modern’’, merkte Martin op tijdens de laatste doorpas. Zo had ik er nog niet eens naar gekeken. Maar inderdaad: de outfit heeft zeker een theatrale kwaliteit. Enerzijds omdat de zware duurzame stoffen een dramatische en tijdloze look creëren. En omdat ik diverse stijlen en functies heb gemixed die verwijzen naar allerlei historische stijlen, maar die ook ogen. Het is in elk geval de conversation piece geworden zoals ik wilde dat het zou worden: het mag best opvallen, want het gaat ook ergens over. This girl is on a mission called klimaattransitie. Laat mij maar zo veel mogelijk en positief vertellen over duurzame mode, aan nieuwsgierige passanten op straat die er straks naar zullen vragen. Dit wordt echt een 365 dagen durende performance, voel ik nu al aankomen (Whaaah! Kriebels in mijn buik. Spannend).




Ik realiseer me wel steeds meer hoezeer alle details er toe doen: hoe ga ik mijn haar dragen. Hoe creëer ik een balans tussen tijdloos en modern? Hoe hou ik het allemaal een beetje genderneutraal om een zo breed mogelijk publiek te inspireren?
Ik heb mijn haar daarom aan één zijde van mijn hoofd opgeschoren, om een wat stoerdere en meer gedefinieerde look te creëren. Alles telt mee nu. Ik metamorf mezelf in dienst van dit project: ‘’Ciao lokken, waar ik een jaar op gespaard heb tijdens het Knotting New project. All for Art’’.


Side cut in de haartjes die ik een jaar onaangeroerd liet voor mijn andere duurzaamheids-research-project Knotting New


Er rijzen nog meer vragen, waar ik nu en anders stap voor stap antwoorden voor ga zoeken tijdens dit project. Want moet ik bijvoobeeld niet ook meteen stoppen met het lakken van mijn nagels? Of kan ik nog een goed mega duurzaam alternatief vinden (het liefste voordat ik van start ga)? De laatste vraagstukken dienen zich plots aan, nu het project tastbaarder wordt. Genoeg onderwerpen om snel op terug te komen dus ;)




Hoe de rest er uit komt te zien, zie je in de volgende blog


Je ziet het snel!
Ik trap dit project binnen nu en twee weken in elk geval op toffe – en nog geheime – wijze af. Je ziet het vanzelf! Ik zeg het niet snel, want ik ben altijd veel te kritisch op mezelf, maar: ‘’Ik ben nu al onwijs trots op dit project’’. Omdat het mezelf overstijgt: het is evengoed eigendom van meer dan 100 andere mensen die dit helpen tot stand te brengen met tips, bemoedigende woorden, met hun handen en naald en draad, met schouderklopjes en zakdoekjes op gezette tijden. Met duitjes en op nog veel meer manieren. Want ik ben misschien wel de persoon die deze kleding draagt, maar het gaat over iets veel belangrijkers dan mijn kleine ik je: Het gaat over hoe we onze manier van omgaan met deze planeer en onszelf om kunnen keren naar een duurzamere gang. Op eenvoudige praktische manieren, die we zelf in de hand hebben. Ecologisch en plantaardig: #PlantPowerToThePeople.

Tot echt heel snel! Dan deel ik het resultaat (of beginpunt eigenlijk, haha). Dank allemaal lievelingen!

X!

Met dank aan Ecotex voor al hun prachtige textiel voor de overal en blouses

Lees verder: